Nasz organizm potrzebuje wielu mikroelementów. Planując swoje zdrowe posiłki, koniecznie musimy uwzględniać dostarczanie poszczególnych składników m.in. witamin. Jedną z najważniejszych witamin jest witamina K. Warto wiedzieć, za co odpowiada i jak można ją dostarczyć do organizmu.
Czym jest witamina K?
Mianem tym określa się zbiór substancji o podobnej budowie i działaniu. Dla ułatwienia określa się je mianem „witaminy K”. Ten zbiór witamin rozpuszcza się w tłuszczach. Aż 90 procent przyjmowanej witaminy K wytwarzają rośliny – resztę produkują bakterie. Witamina K odpowiada m.in. za wspomaganie prawidłowego krzepnięcia krwi, zapobiega wapnieniu żył oraz chroni kości przed złamaniami. To właśnie po nią sięgają osoby z problemami takimi jak wapnienie żył i tętnic, osteoporoza, czy też zapalenie jelit. Jest ona również niezbędna przy kamieniach nerkowych, a także przy mukowiscydozie oraz raku trzustki i wątroby.
Występowanie witaminy K
Sięgając po tę grupę witamin, koniecznie musimy wiedzieć, jakie produkty zapewnią nam najlepszą jej dawkę. Jak powiedziano wcześniej, źródłem są rośliny:
- Szpinak,
- Zielony groszek,
- Szparagi,
- Brukselka,
- Marchew
- Ogórek
- Sałata rzymska
- Kapusta włoska
- Brokuły
Witamina ta jest dość odporna na gotowanie i przetwarzanie. Jednak niewiele zostaje jej w sokach warzywnych i owocowych. Zawartość witaminy K zwiększa fermentacja. Dotyczy to również produktów z soi i niektórych serów. Warto używać również zewnętrzne liście kapusty i sałaty, gdyż to w nich gromadzi się najwięcej witaminy K. Witamina K jest rozpuszczalna w tłuszczach, więc produkty pozbawione wody (zagęszczone) mają jej więcej niż świeże.
Niedobór i nadmiar witaminy K
W przypadku niedoboru tej witaminy mogą występować silne krwawienia z nosa, dziąseł, a nawet miesiączkowe. Kości będą bardziej łamliwe, żyły będą ulegały wapnieniu, a na skórze pojawiać się będzie więcej siniaków.
Co do zasady nadmiar witaminy K nie prowadzi do pojawienia się skutków ubocznych. Wyjątkiem jest witamina K3, która w nadmiarze może spowodować uszkodzenie komórek, przede wszystkim budujących nerki i wątrobę oraz stres oksydacyjny.
